Αύριο είναι η 69η επέτειος ανεξαρτησίας της Ινδίας από τη Βρετανική Αυτοκρατορία. Πολλές δεκαετίες έχουν περάσει από τότε που ο λαός της χώρας και η εξασθένιση της Βρετανίας επέβαλαν την τυπική παραχώρηση ανεξαρτησίας (παράλληλα όμως με το “διαίρει και βασίλευε” που ακόμα ταλανίζει την περιοχή). Η Ινδία είναι πλέον μια χώρα μάλλον εικόνα από το μέλλον, μια πολύ σύνθετη χώρα, με όλων των ειδών τις οικονομίες και όλων των ειδών τις αντιθέσεις. Συμμετέχει στα BRICS, και αυτό για καποιους δυτικόφιλους θεωρείται ότι την κάνει μέλος των αναδυόμενων, ανοίγεται όμως και στις ΗΠΑ, και αυτό κάνει καποιους αντικειμενικά ρωσόφιλους να μη βλέπουν τη συμμετοχή της στα BRICS. Η αλήθεια είναι ότι η χώρα αυτή δημιουργήθηκε και αξιοποιείται από τους ιμπεριαλιστές ως αντίβαρο για την Κίνα: είτε τους Αμερικάνους, είτε τους Ρώσους (ήδη από εποχής Μπρέζνιεφ). Άλλωστε, η τάση στον πλανήτη είναι να αποσπώνται οι δευτερεύουσες δυνάμεις από τα “στρατόπεδα”. Έτσι και η Ινδία απο τη μια, δεν συνεργάζεται μόνο με τους Αμερικάνους στο δυτικό στρατόπεδο, αλλά και με τους Γάλλους (και σε στρατιωτικό και σε οικονομικό επίπεδο). Αλλά και οι Ρώσοι αξιοποιούν την αντικειμενική αντίθεση της Ινδίας με την Κίνα και τον ανταγωνισμό τους και σε άλλα σημεία του πλανήτη (π.χ. Αφρική), ώστε να μην αμφισβητηθεί η πρωτοκαθεδρία τους στο μπλοκ των αναδυόμενων.
Το ερώτημα που πλανάται είναι γιατί η χώρα αυτή δεν έχει ακόμα μπορέσει να κάνει μια επανάσταση. Την επανάσταση αυτή θα πρέπει κάθε προοδευτικός άνθρωπος να τη στηρίξει. Ειδικά στην Ελλάδα πρέπει να καταλάβουμε τη σημασία του να ανατραπεί παράλληλα και το μπλοκ των αναδυόμενων, καθώς αυτό δεν συμβάλλει παρά στη δημιουργία όχι ενός α-πολικού κόσμου (που πρέπει οι κομμουνιστές να επιδιώκουν), ούτε καν στη δημιουργία ενός πολυ-πολικού κόσμου, αλλά στη δημιουργία ενός διπολικού κόσμου, αφού ακόμα και δυνάμεις τύπου Ινδία και Κίνα δεν θα είναι απλά δεύτερης τάξης δυνάμεις, αλλά θα κινούνται εντός των πλαισίων που οι δύο μεγάλοι επιβάλλουν και, μάλιστα, επιβάλλουν από κοινού στις υπόλοιπες δυνάμεις (μία αντίθεση – ΗΠΑ και Ρωσία vs. αποσπώμενες από αυτές δυνάμεις – η οποία δυστυχώς δεν μελετάται καθόλου, ειδικά στην “αντιαμερικανική” Ελλάδα).
Σίγουρα, η επανάσταση αυτή, σε μια τόσο σύνθετη κοινωνία, είναι πιο σύνθετη από όσο π.χ. στην Κίνα, που και αυτή έκανε μία επανάσταση τον περασμένο αιώνα που άλλαξε τον τρόπο ύπαρξης του κόσμου. Γι’ αυτό, η μελέτη της εξέλιξης και της συνθετότητας της κοινωνίας αυτής θα βοηθήσει και τις εδώ προσπάθειες, αφού η Ινδία είναι μια εικόνα από το μέλλον.
O Μόντι με τον Ομπάμα και τον Πούτιν, στο περιθώριο της συνόδου των G-20 στο Brisbane της Αυστραλίας το Νοέμβρη του 2014 (πηγή)
Έτσι, η συζήτηση του Στάλιν με τους ηγέτες του Κ.Κ. Ινδίας είναι χρήσιμη γιατί αναδεικνύει την υποχρεωτικότητα μελέτης της συνθετότητας και της αστικής τάξης και της αξιοποίησής της για την απομόνωση του κάθε φορά κύριου εχθρού, ο οποίος δεν “είναι ο καπιταλισμός, ηλίθιε” γενικώς, αλλά πρέπει να ορίζεται ξεκάθαρα και να μην του χαρίζεται κανένας σύμμαχος. Αυτές οι υποδείξεις του Στάλιν προς τους ινδούς κομμουνιστές είναι χρήσιμες ιδιαίτερα για το ελληνικό προοδευτικό κίνημα όπου απόψεις ότι οποιαδήποτε προσωρινή συμμαχία ενός κομμουνιστικού κόμματος με τμήματα της αστικής τάξης είναι “ταξική συνεργασία” (και χρησιμοποιούνται, συν τοις άλλοις, και για την παραχάραξη της ιστορίας από μπρεζνιεφικούς, οι οποίοι αποκρύπτουν ότι ήταν ο Στάλιν και όχι ο Μαο, όπως λένε, που διατύπωσε τέτοιες συστάσεις). Φυσικά, χωρίς ανεξάρτητο κομμουνιστικό κόμμα ή οργάνωση, μία τέτοια συμμαχία είναι πράγματι (στην πιο αθώα περίπτωση όπου υπάρχουν “απλώς” εκφυλισμένοι και φαντασιόπληκτοι ηγετίσκοι) αστεία και (στην πιο σοβαρή εκδοχή, συνειδητή) παράδοση κομμουνιστών και επαναστατών στην ιδεολογική επιρροή της αστικής τάξης και ένταξή τους στα σχέδια της τελευταίας: δηλαδή, αφήνουν τη χώρα τους χωρίς κομμουνιστικό κόμμα ή οργάνωση, με πρόσχημα το να κάνουν “πλατιά, μετωπική πολιτική”. Όμως, παρά τα πολλά παραδείγματα τέτοιων ηγετίσκων που η Ιστορία μάς έχει δώσει, δεν πρέπει εξ ορισμού να απορρίπτεται μια τέτοια προσωρινή συμμαχία, αλλά να γίνεται κάτι άλλο: όλες οι δυνάμεις να δίνονται για να δημιουργηθεί αυτό το ανεξάρτητο κομμουνιστικό κόμμα ή οργάνωση που θα κάνει πολιτικές συμμαχίες.
***
Οι ερωτήσεις σας παρελήφθησαν. Θα απαντήσω σε αυτές και, έπειτα, θα εκφράσω καποιες προσωπικές μου σκέψεις. Ίσως σας φανεί παρέξενο ότι κάνουμε αυτές τις συζητήσεις το απόγευμα. Όλη την ημέρα είμαστε απασχολημένοι. Εργαζόμαστε. Τελειώνουμε τη δουλειά στις 6 το απόγευμα.
Πιθανά να φανεί ασύνηθες να προβαίνουμε σε συζητήσεις επί μακρόν, όμως δυστυχώς, διαφορετικά, δεν θα είμαστε σε θέση να εκπληρώσουμε την αποστολή μας. Η ΚΕ μάς ανέθεσε να σας συναντήσουμε προσωπικά για να βοηθήσουμε το κόμμα σας δίνοντας συμβουλές. Είμαστε λίγο εξοικειωμένοι με το κόμμα και το λαό σας. Βλέπουμε αυτή την αποστολή με μεγάλη σοβαρότητα.
Μόλις ασχοληθήκαμε με το να σας δώσουμε συμβουλές, αναλάβαμε την ηθική ευθύνη για το κόμμα σας, δεν μπορούμε να σας δώσουμε χαλαρά συμβουλές. Θέλουμε να εξοικειωθούμε με τα υλικά που υπάρχουν, με εσάς, και έπειτα να δώσουμε συμβουλή.
Μπορεί να το βρείτε παράξενο ότι έχουμε θέσει μια μικρή σειρά ερωτημάτων προς εσάς και αυτή σχεδόν μοιάζει με ανάκριση. Η κατάστασή μας είναι τέτοια που δεν μπορούμε να κάνουμε διαφορετικά. Τα κείμενα δεν δίνουν πλήρη εικόνα, επομένως, προσφεύγουμε σε αυτή τη μέθοδο. Είναι ένας πολύ δυσάρεστος τρόπος να κάνει κανείς πράγματα, όμως δεν μπορεί να αποφευχθεί. Οι περιστάσεις μάς υποχρεώνουν. Ας προχωρήσουμε όμως στην ουσία του ζητήματος.
Ρωτάτε: πώς εκτιμάτε την επικείμενη επανάσταση στην Ινδία;
Εμείς, από τη Ρωσία, βλέπουμε αυτή την επανάσταση ως κύρια αγροτική. Αυτό σημαίνει: εξάλειψη της φεουδαρχικής ιδιοκτησίας, διανομή γης στην αγροτιά και αυτή να είναι ατομική ιδιοκτησία. Σημαίνει εξάλειψη της φεουδαρχικής ατομικής ιδιοκτησίας στο όνομα της ενίσχυσης της ατομικής ιδιοκτησίας της αγροτιάς. Όπως τα βλέπουμε αυτά, δεν υπάρχει τίποτα το σοσιαλιστικό σε αυτά. Δεν θεωρούμε ότι η Ινδία είναι έτοιμη για τη σοσιαλιστική επανάσταση. Αυτό είναι αυτός ο κινέζικος δρόμος για τον οποίο γίνεται λόγος παντού, δηλαδή, αγροτική-αντιφεουδαρχική επανάσταση χωρίς καμία απαλλοτρίωση ή εθνικοποίηση της ιδιοκτησίας της εθνικής αστικής τάξης. Αυτή είναι η αστικοδημοκρατική επανάσταση ή η πρώτη φάση της λαϊκοδημοκρατικής επανάστασης. Η λαϊκοδημοκρατική επανάσταση που άρχισε στις ανατολικές χώρες της Ευρώπης, πριν αυτή αρχίσει στην Κίνα, έχει δύο φάσεις. Η πρώτη φάση είναι η αγροτική επανάσταση ή αγροτική μεταρρύθμιση, όπως επιθυμείτε. Οι χώρες της λαϊκής δημοκρατίας στην Ευρώπη προχώρησαν σε αυτή τη φάση τα πολύ πρώτα χρόνια μετά τον πόλεμο. Η Κίνα βρίσκεται τώρα σε αυτή τη φάση. Η Ινδία προσεγγίζει αυτή τη φάση. Η δεύτερη φάση της λαϊκοδημοκρατικής επανάστασης, όπως φάνηκε στην ανατολική Ευρώπη, χαρακτηρίζεται από την αγροτική επανάσταση που περνά στην απαλλοτρίωση της εθνικής αστικής τάξης. Αυτό ήδη αποτελεί την έναρξη της σοσιαλιστικής επανάστασης. Σε όλες τις λαϊκοδημοκρατικές χώρες της Ευρώπης, οι βιομηχανίες, τα εργοστάσια, οι τράπεζες εθνικοποιούνται και παραδίδονται στο κράτος. Η Κίνα είναι ακόμα πολύ μακριά από αυτή τη φάση. Αυτή η φάση είναι επίσης πολύ μακριά από την Ινδία, ή η Ινδία είναι πολύ μακριά από αυτή τη φάση.
Εδώ κάνετε λόγο για το κύριο άρθρο της εφημερίδας της Κομινφόρμ αναφορικά με τον κινέζικο δρόμο ανάπτυξης της επανάστασης. Αυτό το κύριο άρθρο ήταν μια αμφισβήτηση των άρθρων και των λόγων του Ραναντίβ που θεωρούσε ότι η Ινδία βρισκόταν στο δρόμο της σοσιαλιστικής επανάστασης. Εμείς οι ρώσοι κομμουνιστές, θεωρήσαμε ότι αυτό αποτελεί μια πολύ επικίνδυνη θέση και αποφασίσαμε να τοποθετηθούμε ενάντια σε αυτό και να επισημάνουμε ότι η Ινδία βρίσκεται στον κινέζικο δρόμο, δηλαδή, στην πρώτη φάση της λαϊκοδημοκρατικής επανάστασης. Για εσάς, αυτό συνεπάγεται την οικοδόμηση του επαναστατικού σας μετώπου για μια εξέγερση ολόκληρης της αγροτιάς και των κουλάκων ενάντια στους φεουδάρχες, για μια εξέγερση όλης της αγροτιάς ώστε οι φεουδάρχες να νιώσουν απομονωμένοι. Μια εξέγερση είναι επίσης απαραίτητη από όλα τα προοδευτικά στρώματα της εθνικής αστικής τάξης ενάντια στον αγγλικό ιμπεριαλισμό, προκειμένου να απομονωθεί το μπλοκ των άγγλων ιμπεριαλιστών με την εθνική αστική τάξη. Μεταξύ σας, η άποψη που κυριαρχεί είναι ότι όλοι οι ιμπεριαλιστές πρέπει να εκδιωχθούν με ένα σμπάρο, και οι άγγλοι και οι αμερικάνοι. Είναι αδύνατο να οικοδομηθεί ένα τέτοιο μέτωπο. Η αιχμή του πανεθνικού μετώπου απαραίτητα πρέπει να κατευθυνθεί ενάντια στον αγγλικό ιμπεριαλισμό. Αφήστε τους άλλους ιμπεριαλιστές, μαζί και τους αμερικάνους, να πιστεύουν ότι δεν ασχολείστε με αυτούς. Αυτό είναι απαραίτητο, ώστε οι δράσεις σας να μην ενώνουν όλους τους ιμπεριαλιστές εναντίον σας, και για αυτό εσείς πρέπει να σπέρνετε διχόνοια μεταξύ τους. Τώρα, αν οι ίδιοι οι αμερικάνοι ιμπεριαλιστές θέλουν να μπουν σε πόλεμο, το ενιαίο εθνικό μέτωπο της Ινδίας θα χρειαστεί να περάσει σε δράση εναντίον τους.
25 φυλακισμένοι για τη «συνωμοσία Meerut» κομμουνιστές και άλλοι αγωνιστές (πηγή)
Γκος: Δεν μου είναι ξεκάθαρο γιατί μόνο εναντίον του βρετανικού ιμπεριαλισμού όταν, επί του παρόντος, ολόκληρος ο κόσμος βρίσκεται σε πάλη εναντίον του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού, ο οποίος θεωρείται ότι είναι επικεφαλής του αντιδημοκρατικού μετώπου;
Στάλιν: Είναι πολύ απλό: το ενιαίο εθνικό μέτωπο είναι ενάντια στην Αγγλία, για την εθνική ανεξαρτησία από την Αγγλία και όχι από την Αμερική. Είναι η ιδιαιτερότητα της χώρας σας. Η Ινδία μισοαπελευθερώθηκε από ποιον; Από την Αγγλία, και όχι από την Αμερική. Η Ινδία είναι στην Κοινοπολιτεία όχι με την Αμερική, αλλά με τη Βρετανία. Οι στρατιωτικοί και άλλοι εμπειρογνώμονες είναι όχι Αμερικάνοι, αλλά Βρετανοί. Αυτά είναι τα ιστορικά γεγονότα, και δεν υπάρχει αμφιβολία για αυτά. Θέλω να πω ότι το κόμμα δεν πρέπει να επιφορτίζεται με την επίλυση όλων των καθηκόντων, τα καθήκοντα του αγώνα ενάντια στον ιμπεριαλισμό σε ολόκληρο τον κόσμο. Ένας στόχος πρέπει να τεθεί, η απελευθέρωση από το βρετανικό ιμπεριαλισμό. Αυτός είναι εθνικός στόχος της Ινδίας. Το ίδιο και με τους φεουδάρχες. Φυσικά, οι κουλάκοι είναι εχθριοί. Όμως θα ήταν ανόητη η ταυτόχρονη πάλη εναντίον των κουλάκων και των φεουδαρχών. Χρειάζεται ένα μέτωπο ώστε όχι εσείς, αλλά ο εχθρός να απομονώνεται. Δηλαδή, μια τακτική η οποία να κάνει τον αγώνα του Κομμουνιστικού Κόμματος ευκολότερο. Κανένα άτομο, αν είναι λογικό, δεν θα ήθελε να αναλάβει όλα τα βάρη μόνο του. Μόνο ένα στόχο χρειάζεται να αναλαμβάνουμε να πετύχουμε: την εξάλειψη της φεουδαρχίας, αυτού του κατάλοιπου της εξουσίας της Αγγλίας. Η απομόνωση των φεουδαρχών, η εξάλειψη των φεουδαρχών, και η συντριβή του βρετανικού ιμπεριαλισμού, χωρίς ταυτόχρονα να πειραχτούν οι άλλοι ιμπεριαλιστές. Αν αυτό πετύχει, θα κάνει τα πράγματα ευκολότερα. Λοιπόν, αν οι αμερικάνοι ιμπεριαλιστές παρέμβουν, τότε πρέπει να διεξαχθεί ενάντια σε αυτούς ο αγώνας, όμως ο λαός θα ξέρει ότι είναι αυτοί που επιτέθηκαν, όχι εσείς. Η στροφή των Αμερικάνων, φυσικά, θα έρθει, όπως και των κουλάκων του. Όμως, ο καθένας με τη σειρά του.
Γκος: Τώρα μου είναι ξεκάθαρα.
Ο Makineni Basavapunnaiah BA (14/12/1914 – 12/04/1992)
Ντάνγκε: Αυτό όμως δεν θα μπερδέψει τα ζητήματα της δουλειάς προπαγάνδας και ζύμωσης ενάντια στους αμερικάνους ιμπεριαλιστές και τον αγώνα εναντίον τους;
Στάλιν: Φυσικά, όχι. Αυτοί είναι εχθροί του λαού και χρειάζεται να αγωνιστείτε εναντίον τους.
Ντάνγκε: Έκανα αυτή την ερώτηση ώστε κανείς να μην ερμηνεύσει το καθήκον του αγώνα ενάντια στον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό με οπορτουνιστικό τρόπο.
Στάλιν: Ο εχθρός χρειάζεται να απομονώνεται έξυπνα. Προτείνετε ένα ψήφισμα ενάντια όχι στους αμερικάνους ιμπεριαλιστές, αλλά τους βρετανούς ιμπεριαλιστές. Αν οι αμερικάνοι εμπλακούν, τότε αυτό είναι ένα άλλο ζήτημα.
Ράο: Μεταξύ των κουλάκων υπάρχει μια μικρή ομάδα που προβαίνει σε φεουδαρχικού τύπου εκμετάλλευση: νοικιάζουν γη και είναι τοκογλύφοι. Συνήθως στέκονται στο πλευρό των φεουδαρχών.
Στάλιν: Αυτό δεν σημαίνει κάτι. Σε σύγκριση με το μεγάλο στόχο της εξάλειψης των φεουδαρχών, αυτό είναι μια ιδιαίτερη περίπτωση. Στην προπαγάνδα σας χρειάζεται να τοποθετείστε ενάντια στους φεουδάρχες, όχι στους ευημερούντες αγρότες. Εσείς πρέπει να μην υποκινήσετε τους κουλάκους να δημιουργήσουν συμμαχία με τους φεουδάρχες. Δεν είναι απαραίτητο να δημιουργείτε μια συμμαχία για τους φεουδάρχες. Ο κουλάκος έχει μεγάλη επιρροή στο χωριό και οι αγρότες πιστεύουν ότι ο κουλάκος έγινε καποιος λόγω των μεγάλων του ικανοτήτων κλπ. Στον κουλάκο δεν πρέπει να δοθεί η δυνατότητα να νικήσει τους αγρότες. Οι φεουδάρχες σας ανήκουν στους ευγενείς;
Ράο: Ναι.
Ο Shripad Amrit Dange (10/10/1899 – 22/05/1991)
Στάλιν: Οι αγρότες δεν αγαπούν τους ευγενείς. Αυτό χρειάζεται να το αξιοποιήσετε ώστε στους φεουδάρχες να μη δοθεί η δυνατότητα να αποκτήσουν σύμμαχο μέσα στους αγρότες.
Πουνάια: Ανάμεσά μας υπάρχει σύγχυση αναφορικά με το ζήτημα της εθνικής αστικής τάξης. Τι πρέπει να εννοείται εθνική αστική τάξη;
Στάλιν: Ο ιμπεριαλισμός έχει πολιτική αρπαγής ξένων χωρών. Η εθνική αστική τάξη σας πραγματικά σκέφτεται να κατακτήσει άλλες χώρες; Στο μεταξύ, την Ινδία κατακτούν οι βρετανοί ιμπεριαλιστές. Εθνική αστική τάξη – αστική τάξη της Ινδίας – είναι η μεσαία και μεγάλη: αυτοι είναι οι δικοί σας εθνικοί εκμεταλλευτές. Χρειάζεται να λέτε ότι δεν πηγαίνετε εναντίον τους, αλλά ενάντια σε έναν ξένο εχθρό, ενάντια στους βρετανούς ιμπεριαλιστές. Πολλούς από τη μεσαία εθνική αστική τάξη θα βρείτε οι οποίοι συμφωνούν μαζί σας. Η ανώτερη εθνική αστική τάξη – αυτή είναι ήδη ενωμένη με τους ιμπεριαλιστές, όμως αυτή είναι ένα τμήμα της, και μάλιστα, όχι ένα μεγάλο τμήμα της. Η αστική τάξη κυρίως ενδιαφέρεται να σας υποστηρίξει στον αγώνα σας για πλήρη ανεξαρτησία της Ινδίας. Ενδιαφέρεται επίσης να εξαλειφθεί η φεουδαρχία. Η αστική τάξη χρειάζεται αγορά, μια καλή αγορά. Αν οι αγρότες αποκτήσουν γη, θα υπάρξει εγχώρια αγορά, και θα υπάρχουν άνθρωποι σε θέση να αγοράζουν. Όλα αυτά χρειάζεται να εξηγούνται στον Τύπο. Είναι προς όφελός σας η εθνική αστική τάξη να μη στραφεί στο πλευρό των Βρετανών. Χρειάζεται να κινηθείτε έτσι ώστε οι βρετανοί ιμπεριαλιστές να μη βρουν νέους συμμάχους. Στην Κίνα κανένα βήμα δεν προετοιμάζεται για την απαλλοτρίωση της αστικής τάξης. Έχουν εθνικοποιήσει μόνο την ιαπωνική ιδιοκτησία στην Κίνα και ακόμα και αμερικάνικες επιχειρήσεις δεν έχουν εθνικοποιηθεί: λειτουργούν. Αν εσείς έχετε τον κινέζικο τύπο επανάστασης, δεν θα πρέπει, επί του παρόντος, να κάνετε βήματα τα οποία θα ωθούσαν την αστική τάξη σας προς τους βρετανούς ιμπεριαλιστές. Αυτός είναι ο κινέζικος τρόπος για εσάς. Δεν αγγίζουν την εθνική αστική τάξη στην Κίνα και τώρα αυτή τοποθετείται ενάντια στους αμερικάνους ιμπεριαλιστές και βοηθά την κινεζική λαϊκή κυβέρνηση. Αυτό σημαίνει ότι μπορεί κανείς να πει ότι εντός της Κίνας οι αμερικάνοι ιμπεριαλιστές είναι απομονωμένοι. Αναφορικά με τη διαίρεση της Ινδίας, αυτό ήταν μια κίνηση απάτης που οργανώθηκε από τους Βρετανούς. Αν εσείς διατυπώσετε ένα πρόγραμμα δράσης, θα πρέπει να πείτε ότι ζητάτε μια ένωση ανάμεσα στο Πακιστάν, την Ινδία και την Κεϋλάνη, στρατιωτική και οικονομική. Αυτά τα τρία κράτη που αποσπάστηκαν τεχνητά το ένα από το άλλο, θα έρθουν πιο κοντά. Και στο τέλος, αυτά τα κράτη θα ενωθούν. Αυτή την ιδέα προσέγγισης πρέπει να προωθείτε και ο λαός θα σας υποστηρίξει. Οι ηγέτες του Πακιστάν και της Κεϋλάνης θα αντιταχθούν σε αυτή, όμως ο λαός θα τους συντρίψει. Σε τι θα οδηγήσει αυτός ο τεχνητός διχασμός είναι προφανές και μόνο από τη Βεγάλλη. Με την πρώτη ευκαιρία, οι επαρχίες της Βεγγάλης θα αποσυνδεθούν από το Πακιστάν.
Ντάνγκε: Στο θέμα της κατανόησης της έννοιας εθνική αστική τάξη, συνεχώς εκπαιδευόμασταν με το ακόλουθο πνεύμα: η μεσαία αστική τάξη λέγεται εθνική αστική τάξη. Στην Ινδία, η μεγάλη αστική τάξη έχει περάσει στο πλευρό των Άγγλων ιμπεριαλιστών.
Oι Puchalapalli Sundarayya, Maddukuri Chandrasekhara Rao, Chandra Rajeswara Rao, Vasudevarao και M. Basavapunniah στη Βιγιατζαβάντα το 1951 κατά τη δημόσια επανεμφάνισή τους μετά την άρση της απαγόρευσης του Κ.Κ. Ινδίας.
Στάλιν: Έχετε στην Ινδία αμιγώς αγγλικές τράπεζες;
Ντάνγκε: Ναι, στην Ινδία υπάρχουν αγγλικές τράπεζες, όπως και μικτές. Στο πρόγραμμά μας, υπάρχει το αίτημα για εθνικοποίηση της μεγάλης αστικής τάξης, δηλαδή, του γραφειοκρατικού κεφαλαίου.
Στάλιν: Δεν είναι γραφειοκρατικό κεφάλαιο, αλλά βιομηχανικό-εμπορικό κεφάλαιο. Το γραφειοκρατικό κεφάλαιο στην Κίνα έκανε περιουσία μέσω του κράτους. Είναι κεφάλαιο σχετιζόμενο με το κράτος και πολύ λίγο συνδεδεμένο με τη βιομηχανία. Με προτιμησιακές συμφωνίες με τους αμερικάνους, οι οικογένειες του Σουν και άλλες απέκτησαν χρήματα. Τα συμφέροντα των μεγάλων βιομηχάνων και εμπόρων στην Κίνα έχουν μείνει ανέπαφα. Δεν θα σας συμβούλευα να απαλλοτριώσετε τους μεγάλους καπιταλιστές, ακόμα κι αν είναι σε συμμαχία με το αμερικάνικο και αγγλικό τραπεζιτικό κεφάλαιο. Καλύτερα να πείτε ήρεμα ότι όποιος πάει στο πλευρο των εχθρών θα χάσει την περιουσία του. Αναμφίβολα, αν η επανάστασή σας πάρει τα πάνω της, τότε ένα τμήμα τέτοιων μεγάλων καπιταλιστών θα φύγει. Τότε, χαρακτηρίστε τους προδότες και απαλλοτριώστε την περιουσία τους, όμως δεν θα σας συμβούλευα να απαλλοτριώσετε τη μεγάλη αστική τάξη μόνο λόγω της συμμαχίας της με το αγγλικό κεφάλαιο. Κάντε το όπως κάνουν στην Κίνα. Αν υπάρχει αίτημα για απαλλοτρίωση της μεγάλης αστικής τάξης στο πρόγραμμά σας, τότε χρειάζεται να το απαλείψετε. Θα χρειαστεί να συντάξετε νέο πρόγραμμα ή πλατφόρμα δράσης. Είναι εξαιρετικά προς όφελός σας το να ουδετεροποιήσετε τη μεγάλη αστική τάξη και να αποσπάσετε από αυτή τα εννιά δέκατα της εθνικής αστικής τάξης. Δεν χρειάζετε να δημιουργείτε τεχνητά νέους εχθρούς. Έχετε ήδη πολλούς. Θα’ρθει και η σειρά της μεγάλης αστικής τάξης και τότε, σίγουρα, θα πρέπει να την αντιμετωπίσετε. Τα προβλήματα της επανάστασης κρίνονται σε διάφορες φάσεις. Δεν επιτρέπεται να αναμειγνύετε όλες τις φάσεις. Χρειάζετε να αποφασίζετε για το σε ποια φάση βρίσκεστε και να πλήττετε ξεχωριστά τους εχθρούς – σήμερα τον έναν, αύριο τους άλλους, και όταν γίνετε ισχυροί, μπορεί να είστε σε θέση να τους πλήξετε όλους, όμως τώρα είστε ακόμα αδύναμοι. Οι άνθρωποί σας αντιγράφουν τη δική μας επανάσταση. Όμως αυτές είναι σε διαφορετικές φάσεις. Η εμπειρία των άλλων αδελφών κομμάτων χρειάζεται κριτικά να λαμβάνεται υπ’ όψη και να προσαρμόζεται στις ιδιαίτερες συνθήκες της Ινδίας. Θα επικριθείτε από τα αριστερά, αλλά μην ανησυχείτε. Οι Μπουχάριν και Τρότσκι επέκριναν το Λένιν από τα αριστερά, όμως γελοιοποιήθηκαν. Ο Ραναντίβε επέκρινε το Μαο Τσε Τουνγκ από τα αριστερά, όμως ο Μαο Τσε Τουνγκ είχε δίκιο: έδρασε σε αντιστοιχία με τις ιδιαίτερες συνθήκες της χώρας του. Ακολουθήστε τη δική σας γραμμή και μη δίνετε προσοχή στις αριστερίστικες κραυγές.
Ο Bhalchandra Trimbak Ranadive (19/12/1904 – 06/04/1990) (πηγή)
Τώρα, αναφορικά με το δεύτερο ζήτημα, τον κινέζικο δρόμο.
Έχω ήδη μιλήσει για τον κινέζικο δρόμο στον πολιτικό και τον κοινωνικό τομέα: θα είναι μια αγροτική επανάσταση. Αναφορικά με τον ένοπλο αγώνα, χρειάζεται να ειπωθεί ότι οι κινέζοι δεν έκαναν λόγο για ένοπλο αγώνα, αλλά για ένοπλη επανάσταση. Αυτοί θεωρούσαν ότι αυτή είναι παρτιζάνικος αγώνας με απελευθερωμένες περιοχές και με απελευθερωτικό στρατό. Δηλαδή, χρειάζεται να γίνεται λόγος για ένοπλη επανάσταση και αντάρτικο πόλεμο και όχι για ένοπλο αγώνα. Η έκφραση “ένοπλος αγώνας” αναφέρθηκε για πρώτη φορά στις εφημερίδες της Κομινφόρμα. Ο ένοπλος αγώνας σημαίνει περισσότερα από έναν αντάρτικο πόλεμο, σημαίνει συνδυασμό του αντάρτικου αγώνα της αγροτιάς και γενικές απεργίες και εξεγέρσεις των εργατών. Η κλίμακα του αντάρτικου πολέμου είναι στενότερη από αυτή του ένοπλου αγώνα. Πώς ξεκίνησε η ένοπλη επανάσταση στην Κίνα;
Το 1926-27 οι κινέζοι σύντροφοι ήρθαν σε ρήξη με τους Κουμιντανγκιστές. Ξεχώρισαν σε διακριτό στρατόπεδο, έχοντας προετοιμάσει ένα στρατό 40-50.000 ανθρώπων ενάντια στο Κουομιντάνγκ. Αυτός ο στρατός ήταν η βάση του αντάρτικου πολέμου. Κρύφτηκαν στα δάση και τα βουνά μακριά από τις πόλεις και τους σιδηροδρόμους. Φυσικά, εκεί όπου ήταν η ΚΕ του ΚΚ Κίνας, μαζί τους βρίσκονταν και τα κύρια στελέχη. Ο κινεζικός απελευθερωτικός στρατός δεν μπορούσε να εγκατασταθεί στις πόλεις γιατί ήταν εύκολο να περικυκλωθεί. Για να μη γίνει αυτό και για να μην καταστραφεί, έμεινε μακριά από τις πόλεις και τους σιδηροδρόμους και ίδρυσε μια σειρά από ελεύθερες αντάρτικες περιοχές. Τους περικύκλωναν, αυτοί ξέφευγαν από την περικύκλωση, εγκατέλειπαν παλιές απελευθερωμένες περιοχές, ίδρυαν άλλες και επεδίωκαν να μην δίνουν μάχες. Όσο πιο πολύ συνέχιζαν, τόσο περισσότερο οι κινέζοι κομμουνιστές απομακρύνονταν από τους εργάτες και τις πόλεις. Ο Μαο Τσε Τουνγκ δεν ήθελε, φυσικά, να διακόψει τις σχέσεις τους με τις αγρότες, όμως ο δρόμος του αντάρτικου αγώνα τον οδήγησε σε αυτό, και έχασε επαφή με τις πόλεις. Αυτό ήταν μια επίπονη αναγκαιότητα. Τελικά, εγκαταστάθηκαν στο Γενάν, όπου αμύνθηκαν για μακρόχρονη περίοδο. Κάλεσαν τους αγρότες να’ρθουν σε αυτούς, τους δίδαξαν πώς διεξάγεται η αγροτική επανάσταση, μεγέθυναν το στρατό τους και το μετέτρεψαν σε σοβαρή δύναμη. Όμως, ταυτόχρονα, δεν απέφυγαν όλα τα σοβαρά αρνητικά που χαρακτηρίζουν έναν αντάρτικο πόλεμο.
Τι είναι μια απελευθερωμένη αντάρτικη περιοχή. Είναι, σε κάθε περίπτωση, μία νησίδα σε μια χώρα. Αυτή η περιοχή δεν έχει μετόπισθεν, μπορεί να περικυκλωθεί και να απομονωθεί. Δεν υπάρχουν μετόπισθεν στα οποία να βασιστείς. Και αυτό ήταν που συνέβη, Το Γενάν περικυκλώθηκε και οι κινέζοι αποσύρθηκαν από εκεί με μεγάλες απώλειες. Και αυτό θα συνεχιζόταν για πολύ καιρό αν οι κινέζοι κομμουνιστές δεν αποφάσιζαν να μετακινηθούν στη Μαντζουρία. Μετακινούμενοι προς τη Μαντζουρία, βελτίωσαν τη θέση τους άμεσα και βρήκαν τα μετόπισθεν, με τη μορφή μιας φιλικής χώρας. Δεν ήταν πλέον μια νησίδα, αλλά κάτι σαν χερσόνησο, η οποία από τη μια πλευρά βασιζόταν στην ΕΣΣΔ. Μετά από αυτό, ο Τσανγκ Κάι Σεκ έχασε την ευκαιρία να περικυκλώσει τους κινέζους αντάρτες. Και μόνο μετά από αυτό, όταν οι κινέζοι ξεκουράστηκαν, απέκτησαν τη δυνατότητα να διεξάγουν μια επίθεση από βορρά προς νότο. Αυτή είναι η ιστορία. Τι συνάγεται από αυτό; Ο αντάρτικος πόλεμος των αγροτών είναι ένα σοβαρό ζήτημα και μια μεγάλη κατάκτηση για την επανάσταση. Σε αυτό τον τομέα, οι κινέζοι έκαναν νέες συμβολές στην επαναστατική πρακτική, ειδικά για τις καθστερημένες χώρες. Και, φυσικά, κάθε κομμουνιστής που βρίσκεται σε μια χώρα όπου οι αγρότες είναι το 80-90% του πληθυσμού είναι υποχρεωμένος να έχει αυτή τη μέθοδο στο οπλοστάσιο των αγώνων τους. Αυτό είναι αναμφισβήτητο. Όμως επίσης, από αυτή την εμπειρία των κινέζων συντρόφων προκύπτει ότι ο αντάρτικος πόλεμος με απελευθερωμένες περιοχές έχει τα δικά του αρνητικά. Αυτά τα αρνητικά είναι ότι οι αντάρτικες περιοχές είναι νησίδες που επιδέχονται πάντοτε αποκλεισμού. Είναι δυνατό να σπάσει κανείς αυτό τον κλοιό νικηφόρα μόνο με τη δημιουργία σταθερών μετόπισθεν, με τη σύνδεση με αυτά και το να βασίζεται σε φιλικό γειτονικό κράτος και να μετατρέπει αυτό το κράτος στα δικά του σταθερά μετόπισθεν. Οι κινέζοι έκαναν ένα σημαντικό βήμα με το να μετακινηθούν στη Μαντζουρία. Και αν αυτό δεν είχε συμβεί, δεν γνωρίζω πώς θα είχαν καταλήξει τα πράγματα. Ο αντάρτικος πόλεμος δεν έχει τις δυνάμεις από μόνος του για να φέρει τη νίκη. Ο αντάρτικος πόλεμος πάντοτε θα οδηγεί στη νίκη αν βασίζεται σε μια φιλική γειτονική χώρα. Είναι πολύ χαρακτηριστικό ότι, προτού μετακινηθούν στη Μαντζουρία, οι κινέζοι σύντροφοι δεν ήθελαν να επιτεθούν, φοβούμενοι την περικύκλωση, και μόνο μετά από αυτή την κίνηση συνειδητά άρχισαν να επιτίθενται και να έχουν επιτυχίεςς ενάντια στις δυνάμεις του Τσανγκ Κάι Σεκ. Αυτά τα αρνητικά του αντάρτικου πολέμου πρέπει να λαμβάνονται υπόψη. Μας λένε ότι ο αντάρτικος πόλεμος πλήρως αρκεί ώστε να φέρει τη νίκη της επανάστασης στην Ινδία. Αυτό δεν είναι αλήθεια. Οι συνθήκες στην Κίνα ήταν πολύ πιο ευνοϊκές από ό,τι στην Ινδία. Υπήρχε ένας εκπαιδευμένος Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός στην Κίνα. Εσείς δεν έχετε έτοιμο στρατό. Στην Κίνα δεν υπάρχει ένα τέτοιο πυκνό σιδηροδρομικό δίκτυο όπως στην Ινδία και η έλλειψή του είναι κάτι πολύ ευνοϊκό για τους αντάρτες. Έχετε λιγότερες πιθανότητες για επιτυχή αντάρτικο πόλεμο από ό,τι στην Κίνα. Στο βιομηχανικό τομέα η Ινδία είναι καλύτερα αναπτυγμένη από όσο η Κίνα. Αυτό είναι καλό, από την άποψη της προόδου, αλλά κακό, από την άποψη της διεξαγωγής αντάρτικου πολέμου. Ανεξάρτητα τι μονάδες και απελευθερωμένες περιοχές δημιουργήσετε, θα παραμένουν μικρές νησίδες. Δεν έχετε μια τέτοια φιλική γειτονική χώρα στην οποία να μπορείτε να βασιστείτε ως ραχοκοκαλά όπως οι κινέζοι, που είχαν την ΕΣΣΔ στην πλάτη τους.
Ο Ajoy Kumar Ghosh (20/02/1909 – 13/01/1962)
Το Αφγανιστάν, το Ιράν και το Θιβέτ, εκεί οι κινέζοι κομμουνιστές δεν μπορούν να φτάσουν…Δεν είναι τέτοια μετόπισθεν όπως ήταν η ΕΣΣΔ; Η Μπούρμα; Το Πακιστάν; Αυτά είναι χερσαία σύνορα και τα υπόλοιπα θαλάσσια. Επομένως, χρειάζεται να αναζητήσετε μια διέξοδο.
Είναι ο αντάρτικος πόλεμος απαραίτητος; Αναμφίβολα, είναι.
Θα έχετε απελευθερωμένες περιοχές και έναν λαϊκό απελευθερωτικό στρατό;
Θα υπάρχουν τέτοιες περιοχές και θα υπάρξει επίσης η δυνατότητα να έχετε τέτοιο στρατό. Όμως αυτά δεν επαρκούν για τη νίκη. Ο αντάρτικος πόλεμος χρειάζεται να συνδυαστεί με επαναστατικές δράσεις από τους εργάτες. Χωρίς αυτές, ο αντάρτικος πόλεμος από μόνος του δεν μπορεί να έχει επιτυχίες. Αν οι ινδοί σύντροφοι μπορούν να οργανώσουν μια σοβαρή γενική απεργία στους σιδηρόδρομους, τότε αυτό θα παρέλυε τη δραστηριότητα της χώρας και της κυβέρνησης και θα έδινε μια μεγάλη βοήθεια στον αντάρτικο πόλεμο. Πάρτε έναν αγρότη… Αν του πείτε: να ο αντάρτικος πόλεμός σας, εσείς πρέπει να τα κάνετε όλα, τότε ο αγρότης θα αναρωτηθεί: γιατί αυτός ο αγώνας με όλο αυτό το βάρος πρέπει να πέσει μόνο σε εμένα; Οι εργάτες τι θα κάνουν; Δεν θα συμφωνήσει να αναλάβει το συνολικό βάρος της επανάστασης, είναι αρκετά έξυπνος, αναγνωρίζει ότι όλα τα δεινά προέρχονται από την πόλη, τους φόρους κλπ. Θα θέλει να έχει ένα σύμμαχο στις πόλεις.
Αν του πείτε ότι θα διεξάγει έναν αγώνα μαζί με τον εργάτη, θα το καταλάβει και θα το αποδεχτεί. Έτσι έγινε εδώ στη Ρωσία. Θα χρειαστεί να κάνετε έναν αγώνα όχι μόνο στους αγρότες και όχι απλώς να δημιουργήσετε αντάρτικες μονάδες, αλλά να κάνετε σοβαρή εντατική δουλειά στην εργατική τάξη και να κερδίσετε την εμπιστοσύνη της, να κερδίσετε μαζί σας την πλειοψηφία, και θα χρειαστεί επίσης να έχετε ένοπλες μονάδες από εργάτες, να προετοιμάσετε απεργίες από τους εργάτες και τους σιδηροδρομικούς, και να έχετε ένοπλες μονάδες εργατών μέσα στις πόλεις.
Όταν αυτοί οι δύο χείμαρροι συγχωνευτούν, τότε η νίκη μπορεί να θεωρείται σίγουρη. Γνωρίζετε ότι στη Ρωσία το 1905 ο τσάρος υποχώρησε έναντι του λαού, έδωσε μια Δούμα και καποιες ελευθερίες. Ο τσάρος αναγκάστηκε να υποχωρήσει.
Τι προκάλεσε στον τσάρο τέτοιο φόβο; Μία απεργία σιδηροδρομικών. Το κεφάλαιο αποκόπηκε από τη χώρα. Οι σιδηροδρομικοί άφηναν μόνο εκπροσώπους εργατών να φτάσουν στην Πετρούπολη, όχι αγαθά, ούτε τίποτα άλλο.
O S. V. Parulekar μιλά σε «ανέγγιχτους» το 1946 (πηγή)
Η σημασία των απεργιών των σιδηροδρομικών για την επανάσταση είναι πολύ μεγάλη και θα βοηθούσε τις αντάρτικες μονάδες.
Έπειτα, η δουλειά στις φρουρές και τους σρτατιωτικούς. Το 1917, προηγουμένως κάναμε προπαγανδιστική δουλειά στους στρατιώτες, ώστε όλη η φρουρά ήταν στο πλευρό μας.
Τι πήραν οι στρατιώτες; Το ζήτημα της γης.
Αυτό ήταν τέτοιο όπλο, που ακόμα και οι Κοζάκοι, αυτοί οι πραιτωριανοί του τσάρου, δεν μπορούσαν να αντισταθούν. Αν ασκείς μια ορθή πολιτική, τότε μπορείς να δημιουργήσεις επαναστατικά αισθήματα και να προκαλέσεις διχόνοια στις τάξεις των αντιδραστικών.
Ο κινέζικος τρόπος ήταν καλός για την Κίνα. Ειναι ανεπαρκής όμως στην Ινδία, όπου ένας προλεταριακός αγώνας στις πόλεις χρειάζεται να συνδυαστεί με τον αγώνα των αγροτών. Μερικοί πιστεόυν ότι οι κινέζοι σύντροφοι ήταν ενάντια σε ένα τέτοιο συνδυασμό. Αυτό είναι λάθος. Δεν θα ήταν χαρούμενος ο Μαο Τσε Τουνγκ αν οι εργάτες της Σανγκάης είχαν απεργήσει όταν τα στρατεύματά τους μετακινούνταν στο Νανκίν ή οι εργάτες της στρατιωτικής βιομηχανίας είχαν απεργήσει; Σαφώς. Όμως κάτι τέτοιο δεν συνέβη γιατί ο Μαο είχε χάσει επαφή με τις πόλεις. Φυσικά, ο Μαο Τσε Τουνγκ θα ήταν χαρούμενος αν οι σιδηροδρομικοί απεργούσαν και ο Τσανγκ Κάι Σεκ είχε στερηθεί τη δυνατότητα να λαμβάνει όπλα και πυρομαχικά. Ωστόσο, η έλλειψη επαφής με τους εργάτες ήταν μια δυσάρεστη αναγκαιότητα, όχι όμως μια ιδανική κατάσταση. Θα ήταν μια ιδανική κατάσταση αν μπορέσετε να κάνετε ότι οι Κινέζοι δεν ήταν σε θέση να κάνουν, να συνδυάσετε έναν αγροτικό πόλεμο με έναν αγώνα της εργατικής τάξης.
Ντάνγκε: Έχουμε σχεδόν μετατρέψει τον αντάρτικο πόλεμο σε θεωρία που δεν απαιτεί τη συμμετοχή των εργατών.
Στάλιν: Αν ο Μαο Τσε Τουνγκ γνώρισε κάτι τέτοιο θα σας έβριζε. (Γέλια) Ας περάσουμε στο επόμενο ερώτημα. Μπορεί η κυβέρνηση Νεχρού να θεωρείται μαριονέτα του βρετανικού ιμπεριαλισμού όπως η κυβέρνηση του Κουομιντάνγκ του Τσανγκ Κάι Σεκ είναι μια μαριονέτα του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού ή η σημερινή κυβέρνηση του Ρενέ Πλεβέν είναι μια μαριονέτα επίσης του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού;
Μπουλγκάνιν και Νεχρού υπογράφουν συμφωνία μεταξύ Σοβιετικής Ένωσης και Ινδίας, παρουσία του Χρουσιώφ (δεξιά) το Δεκέμβρη του 1955 στο Νέο Δελχί. Η Ινδία έπαιξε για πολλές δεκαετιες το ρόλο του αντίβαρου στη Λαϊκή Κίνα, αξιοποιούμενη από τη μετασταλινική-αντισταλινική Σοβιετική Ένωση. (πηγή)
Κατά την άποψή μου, ο Τσανγκ Κάι Σεκ δεν θα μπορούσε να θεωρείται μαριονέτα όταν η βάση του ήταν στην Κίνα. Έγινε μαριονέτα όταν μεταφέρθηκε στη Φορμόζα. Δεν μπορώ να θεωρήσω την κυβέρνηση Νεχρού μαριονέτα. Έχει τις δικές της ρίζες στον πληθυσμό, παρ’ όλα αυτά. Δεν είναι η κυβέρνηση του Μπαο Ντάι (σ.parapoda: ο τελευταίος αυτοκράτορας του Βιετνάμ)…Ο Μπάο Ντάι είναι πράγματι μια μαριονέτα. Συνάγεται από αυτό ότι ο αντάρτικος πόλεμος στην Ινδία δεν μπορεί να θεωρείται η κύρια μορφή πάλης· πιθανόν να χρειάζεται να αποκαλείται η ανώτερη μορφή πάλης; Οι αγρότες έχουν: μποϊκοτάζ των εμπόρων, απεργία από εργάτες γης, άρνηση εργασίας προς τους ενοικιαστές, ατομικές συγκρούσεις με μεγαλοκτηματίες, κατάληψη της γης των μεγαλοκτηματιών, και έπειτα τον αντάρτικο πόλεμο ως ανώτερη μορφή πάλης. Το ίδιο και οι εργάτες: μια τοπική απεργία, μια κλαδική, μια πολιτική απεργία, και μια γενική πολιτική απεργία ως προάγγελο μιας εξέγερσης, και έπειτα μια ένοπλη εξέγερση ως την ανώτατη μορφή πάλης. Δεν μπορεί, επομένως, να λέγεται ότι ο αντάρτικος πόλεμος είναι η κύρια μορφή πάλης στη χώρα. Είναι, επίσης, εσφαλμένο να λέμε ότι ο εμφύλος πόλεμος ξεδιπλώνεται πλήρως στη χώρα αυτή τη στιγμή. Αυτό είναι εσφαλμένο, δεν ισχύει ακριβώς τώρα. Κατέλαβαν τη γη στην Τελανγκάνα, όμως αυτό δεν σήμαινει κάτι επί του παρόντος. Είναι ακόμα ένας αρχικος ανοιχτός αγώνας, όμως όχι η κύρια μορφή πάλης. Η Ινδία απέχει πολύ από αυτό ακόμα. Οι εργάτες χρειάζεται να διδαχτούν να παλεύουν για μικρά ζητήματα – μία μείωση των ενοικίων, μία μείωση της πληρωμής σε είδος προς τους μεγαλοκτηματίες κλπ. Τα στελέχη πρέπει να καταρτιστούν σε τέτοια μικρά ζητήματα, όμως όχι να μιλούν ανοιχτά και άμεσα για ένοπλο αγώνα. Αν ένας πλατιάς κλίμακας ένοπλος αγώνας επίκειτο να αρχίσει, τότε θα είχατε σοβαρές δυσκολίες, καθώς το κόμμα σας είναι αδύναμο.
Από τον αγώνα της κατάληψης της γης στην Τελανγκάνα (πηγή)
Είναι απαραίτητο για το κόμμα να είναι ισχυρό και ο αγώνας των μαζών να προσανατολιστεί προς την αναγκαία κατεύθυνση και ενίοτε να συγκρατούνται οι μάζες. Πώς εμείς ξεκινήσαμε το 1917;
Είχαμε πολλούς συμπαθούντες στο στρατό και το ναυτικό, και είχαμε τα σοβιέτ της Μόσχας και του Λενινγκράντ. Ωστόσο, συγκρατήσαμε το εξεγερσιακό κίνημα των μαζών. Παρουσιάστηκε το αίτημα της εκδίωξης της προσωρινής κυβέρνησης. Όμως αυτό δεν χώραγε στα σχέδιά μας γιατί τότε η φρουρά του Λενινγκράντ δεν ήταν στα χέρια μας. Τον Ιούλη, οι εργάτες του εργοστασίου Πουτίλοφ όπου 40-50.000 εργάτες εργάζονταν, άρχισαν διαδηλώσεις στις οποίες προσχώρησαν ναύτες και στρατιώτες. Είχαν αίτημα την ανατροπή της προσωρινής κυβέρνησης και ήρθαν με αυτά τα αιτήματα στο κτίριο της Κ.Ε. Τους συγκρατήσαμε, γιατί γνωρίζαμε ότι δεν είχαν γίνει όλες οι προετοιμασίες για τη σοβαρή εξέγερση που προετοιμάζαμε. Ο αντικειμενικός παράγοντας για την εξέγερση υπήρχε, όταν οι μάζες κινήθηκαν, όμως ο υποκειμενικός παράγοντας της εξέγερσης όχι, το κόμμα δεν ήταν ακόμα έτοιμο.
Το ζήτημα της εξέγερσης τέθηκε μετά από ένα μήνα. Το Σεπτέμβρη. Αποφασίσαμε να οργανώσουμε την εξέγερση, όμως αυτό ήταν ένα απόλυτο μυστικό. Δεν δημοσιεύσαμε τίποτα σχετικά με αυτό. Όταν οι Κάμενεφ και Ζηνόβιεφ, μέλη του Πολιτικού Γραφείου, έγραψαν στον Τύπο ενάντια στην εξέγερση, θεωρώντας την τυχοδιωκτισμό, ο Λένιν τους χαρακτήρισε προδότες και είπε ότι παρέδωσαν τα σχέδιά μας στον εχθρό. Επομένως, δεν πρέπει ποτέ να φωνάζετε για εξέγερση, αλλιώς το στοιχείο του απροσδόκητου στην εξέγερση θα χαθεί.
Εδώ ο σύντροφος Ράο λεέι: να πάμε στο λαό και να τον ρωτήσομε για την ένοπλη εξέγερση…Αυτό ποτέ δεν γίνεται, ποτέ μη δημοσιεύετε τα σχέδιά σας, θα σας συλλάβουν όλους. Ας υποθέσουμε ότι ο αγρότης λέε
ι: Ναι, χρειαζόμαστε μια εξέγερση. Όμς αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να ακολουθούμε το λαό και να ριχτούμε στην ουρά του λαού. Το να ηγείσαι σημαίνει ότι θα πρέπει να καθοδηγείς εσύ τους ανθρώπους σου. Αναφορικά με το αν είναι εφικτή μια τέτοια εξέγερση, ενίοτε οι άνθρωποι λένε ότι είναι έτοιμοι για μια εξέγερση, βασιζόμενοι σε γεγονότα και στοιχεία της περιοχής τους, όμως όχι από την άποψη ολόκληρης της χώρας. Αυτό το ζήτημα χρειάζεται να το αποφασίζει η ΚΕ. Αν ξεκαθαρίστηκε, τότε ας περάσουμε στο επόμενο ζήτημα.
Οι ινδοί σύντροφοι: Ναι, είναι ξεκάθαρο.
Ο διχασμός της ινδικής κοινωνίας βάσει κάστας εξακολουθεί να επιδρά. Φωτό από περσινή κινητοποίηση της σχετικά ευημερούσας κάστας των «Πάτελ», η οποία ζητούσε περισσότερα προνόμια και θέσεις εργασίας στην πολιτεία του Γκουτζαράτ (πηγή)
Στάλιν: Ρωτάτε αν η κομματική οργάνωση μπορεί να εκδώσει θανατική καταδίκη για προδοσία για κάθε μέλος που έχουν προκύψει αμφιβολίες.
Όχι, δεν μπορεί. Ο Λένιν πάντοτε μας δίδασκε ότι η ανώτατη μορφή τιμωρίας που η ΚΕ μπορεί να εκδώσει ήταν η διαγραφή από το κόμμα, όμως όταν το κόμμα έρχεται στην εξουσία και κάποιο μέλος του κόμματος παραβιάζει τους νόμους της επανάστασης, τότε είναι η κυβέρνηση που το καλεί να λογοδοτήσει. Είναι προφανές από διάφορα κείμενά σας ότι σύντροφοι τείνουν συχνά προς την κατεύθυνση της ατομικής τρομοκρατίας έναντι των εχθρών. Αν μας ρωτήσετε εμάς τους ρώσους κομμουνιστές για αυτό, τότε θα σας πούμε ότι εδώ το κόμμα μας πάντοτε δίδασκε στο πνεύμα της απόρριψης της ατομικής τρομοκρατίας. Αν ο λαός ο ίδιος πολεμά τους μεγαλοκτηματίες και σκοτώσει καποιος πάνω στη σύγκρουση, τότε δεν το θεωρούμε αυτό ατομική τρομοκρατία, αφού οι μάζες συμμετείχαν σε αυτή τη σύγκρουση. Αν το ίδιο το κόμμα είναι να οργανώσει τρομοκρατικές ένοπλες ομάδες για να σκοτώσουν έναν μεγαλοκτηματία χωρίς την οποιαδήποτε εμπλοκή των μαζών, τότε εμείς είμαστε ενάντια σε αυτό, όπως είμαστε ενάντια στην ατομική τρομοκρατία. Τέτοιες δυναμικές ενέργειες ατομικών τρομοκρατών σε συνθήκες παθητικότητας των μαζών σκοτώνουν το πνεύμα της αυθόρμητης δραστηριότητας των μαζών και καλλιεργούν ένα πνεύμα παθητικότητας στις μάζες, γιατί ο λαός σκέφτεται ως εξής: δεν μπορούμε να δράσουμε, υπάρχουν ήρωες που θα εργαστούν για εμάς. Επομένως, υπάρχει ένας ήρωας και, από την άλλη, υπάρχει ένας όχλος, ο οποίος δεν συμμετέχει στον αγώνα. Τέτοιες ενέργειες είναι πολύ επικίνδυνες από την άποψη της καλλιέργειας και της οργάνωσης της ενεργητικής συμμετοχής των μαζών. Υπήρχε ένα κόμμα, οι Εσέροι, στη Ρωσία, οι οποιοι είχαν ειδικά ένοπλα τμήματα και τρομοκρατούσαν τους βασικούς υπουργούς. Εμείς πάντοτε τοποθετούμασταν ενάντια σε αυτό το κόμμα. Το κόμμα αυτό έχασε οποιοδήποτε κύρος στις μάζες. Είμαστε ενάντια στη θεωρία αυτή με τον ήρωα και τον όχλο.
Από κινητοποίηση εργαζόμενων στην πρωτοβάθμια υγεία το Φλεβάρη του 2015 (πηγή)
Ρωτάτε, επίσης, πώς πρέπει να τεθεί τώρα το ζήτημα της εθνικοποίησης της γης στην Ινδία;
Δεν χρειάζεται να προωθείτε αυτό το αίτημα σε αυτή τη φάση. Από τη μια, είναι αδύνατο να προωθείτε αιτήματα για τη διανομή της γης των μεγαλοκτηματιών, και ταυτόχρονα να λέτε ότι η γη πρέπει να δοθεί στο κράτος. Η εθνικοποίηση της γης δεν ανακηρύχτηκε ποτέ στις χώρες της λαϊκής δημοκρατίας, και σίγουρα όχι στην Κίνα. Πώς έδρασαν στις χώρες της λαϊκής δημοκρατίας; Απαγόρευσαν την αγορά και πώληση γης. Αυτό προσεγγίζει την εθνικοποίηση. Μόνο το κράτος μπορεί να αποκτήσει γη. Η συσσώρευση γης στα χέρια ατόμων απαγορεύεται. Δεν είναι προς όφελός σας τώρα να προωθήσετε το αίτημα για εθνικοποίηση.
Μερικοί σύντροφοί σας πιστεύουν ότι ένας εμφύλιος πόλεμος βρίσκεται σε εξέλιξη στην Ινδία. Είναι ακόμα νωρίς να μιλά κανείς για αυτό. Οι όροι για έναν εμφύλιο πόλεμο αυξάνονται, όμως δεν έχουν ακόμα αρκετά αναπτυχθεί.
Τι είναι να κάνετε τώρα εσείς;
Θα ήταν καλό για εσάς να έχετε ένα είδος πλατφόρμας ή, ας πούμε, ένα πρόγραμμα δράσης. Φυσικά, θα έχετε διαφωνίες. Κι εμείς επίσης είχαμε διαφωνίες, όμως αποφασίζαμε για ένα ζήτημα ως εξής: ό,τι η πλειοψηφία αποφάσιζε θα ήταν νόμος. Και ακόμα και οι σύντροφοι που δεν συμφωνούσαν με την απόφαση της πλειοψηφίας υλοποιούσαν τίμια την απόφαση, καθώς το κόμμα μπορούσε να έχει μόνο μία θέληση. Όλοι θέλετε συζητήσεις. Αυτό μπορεί να επιτρέπεται σε καιρούς ειρήνης, όμως μια επαναστατική κατάσταση δημιουργείται στη χώρα σας και αυτή η πολυτέλεια δεν μπορεί να επιτρέπεται εκεί. Να γιατί στο κόμμα σας έχετε τόσο λίγους ανθρώπους, γιατί οι ατελείωτες συζητήσεις σας προκαλούν σύγχυση στις μάζες. Οι ρώσοι μπολσεβίκοι διεξήγαγαν ανοιχτές συζητήσεις κατά την περίοδο 1903-1912, στο βαθμό που αυτό ήταν εφικτό στις τσαρικές συνθήκες, ώστε να εκδιώξουν τους μενσεβίκους. Τότε, όταν είχαμε τη γραμμή της διάσπασης. Όμως εσείς δεν έχετε μια τέτοια κατάσταση όπου το κόμμα να περιλαμβάνει εχθρούς. Αφότου εκδιώξαμε τους μενσεβίκους το 1912 και δημιουργήσαμε το δικό μας κόμμα χωρίς μενσεβίκους, το κόμμα κατέστη ομοιογενές. Υπήρχαν και τότε διαφωνίες. Τότε, μαζευόμασταν σε στενό κύκλο ανθρώπων, συζητούσαμε το ζήτημα και απλώς δρούσαμε με τον τρόπο που αποφάσιζε η πλειοψηφία. Όταν οι μπολσεβίκοι ήρθαν στην εξουσία, ο Τρότσκι επέβαλε στο κόμμα μια συζήτηση την οποία δεν θέλαμε, όμως προχωρήσαμε σε αυτή, καθώς ο Τρότσκι προβοκατόρικα ισχυριζόταν ότι το κόμμα δεν ήθελε συζητήσεις γιατί το κόμμα φοβόταν την αλήθεια. Αρχίσαμε συζητήσεις και νικήσαμε τον Τρότσκι. Όμως αυτή ήταν μια συζήτηση ενάντια στην οποία στάθηκε ολόκληρο το κόμμα. Αν ένα κόμμα είναι πάνω-κάτω ομοιογενές και έχει ιδεολογική ενότητα, τότε ένα τέτοιο κόμμα δεν χρειάζεται συζήτηση. Συζήτηση χρειάζεται να διεξάγεται μόνο σε έναν στενό κύκλο, όχι να μεταφέρεται στον Τύπο. Αυτό που αποφασίζει η πλειοψηφία είναι νόμος.
Από την απεργία τον Ιούνη του 2014 ενάντια σε αντεργατικό νόμο στην πολιτεία Ρατζαστάν (πηγή)
Γκος: Ο Στάλιν έχει δίκιο. Η ανοιχτεί συζήτηση δεν επιτρέπεται άλλο για εμάς.
Στάλιν: (Ρωτάει αν υπάρχει οργάνωση υποστηρικτών του ινδικού κόμματος).
Ράο, Ντάνγκε: Όχι, έχουμε μόνο μέλη του κόμματος.
Στάλιν: Στο κόμμα μας έχουμε 5.600.000 μέλη και 800.000 δόκιμα. Ποια η σημασία του θεσμού των δόκιμων μελών; Παλιότερα, αντί να βάζουμε μέλη στο κόμμα, ελέγχαμε όσους επιθυμούσαν να μπουν στο κόμμα. Καποιοι περίμεναν 4 και 5 χρόνια, τους ελέγχαμε, τους εκπαιδεύαμε. Πολλοί ήθελαν να μπουν στο κόμμα, όμως έπρεπε, πρώτα, να ελεγχθούν και, δεύτερον, χρειαζόταν να εκπαιδευτούν. Είναι απαραίτητη η στοιχειώδης σοσιαλιστική εκπαίδευση και μετά από αυτό η ένταξη. Στην πράξη, ο θεσμός του δόκιμου μέλους έχει αποδείξει την αξία του. Γύρω από το κόμμα έχουμε ένα πλατύ στρώμα από συμπαθούντες. Όμως δεν πρέπει να παραγεμίσουμε το κόμμα με νέα μέλη, δεν πρέπει υπερβολικά να μεγαλώσουμε το κόμμα. Κύριο πρέπει να θέτουμε την ποιότητα των ανθρώπων και όχι τον αριθμό των μελών του κόμματος.
Με ρωτάτε επίσης – υπό ποιες προϋποθέσεις πρέπει κανείς να διεξάγει αντάρτικο πόλεμο. Στις προχωρημένες καπιταλιστικές χώρες ο αντάρτικος πόλεμος μπορεί να μην έχει μεγάλη σημασία, εδώ τους αντάρτες γρήγορα μπορούν να τους πιάσουν. Ο αντάρτικος πόλεμος έχει ιδιαίτερη σημασία στις μεσαίας ανάπτυξης και στις καθυστερημένες χώρες. Για παράδειγμα, είναι πολύ δύσκολο να ξεκινήσει κανείς αντάρτικο πόλεμο στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής ή τη Γερμανία. Υπάρχουν πολλές μεγάλες πόλεις, πυκνά σιδηροδρομικά δίκτυα και βιομηχανικές εριοχές εκεί, και οι αντάρτες γρήγορα θα συλλαμβάνονταν σε αυτές τις συνθήκες. Είναι απαραίτητο οι μάζες του λαού να θεωρούν τον εαυτό τους ήρωα, όμως και να θεωρούν τον ήρωα εργαλείο της δικής τους θέλησης ώστε οι ατομικές δράσεις ενάντια στον εχθρό να μην οδηγούν στην παθητικότητα των μαζών, αλλά στην ενεργοποίησή τους. Έτσι, αυτό που συμβαίνει στην Τελανγκάνα, χρειάζεται, σίγουρα, να υποστηριχτεί με κάθε τρόπο. Αυτά είναι οι πρώτες ριπές ενός εμφυλίου πολέμου, όμως δεν χρειάζεται απλώς να ελπίζετε σε έναν αντάρτικο πόλεμο. Βοηθάει, φυσικά, όμως χρειάζεται βοήθεια και αυτό. Χρειάζεται να κάνετε δουλειά στο λαό, στους εργάτες, στο στρατό, τη διανόηση και την αγροτιά. Αν ένοπλα τμήματα από εργάτες υπάρξουν, τότε θα μπορούσαν να καταλάβουν κυβερνητικά κτίρια σε περίπτωση αναταραχής. Εμείς είχαμε μια εργατική φρουρά στο Λενινγκράντ, την εκπαιδεύσαμε, και οι εργάτες παρείχαν μεγάλες υπηρεσίες κατά τη διάρκεια της εξέγερσης και καταλάβαμε τα Χειμερινά Ανάκτορα. Η αγροτιά είχε μεγάλη βοήθεια από την εργατική τάξη. Γενικά μιλώντας, από όλες τις τάξεις της κοινωνίας, η αγροτιά εμπιστευόταν περισσότερο από όλες την εργατική τάξη. Αυές οι δύο μορφές αγώνα χρειάζεται να συνδυάζονται, ο αγώνας των εργατών και των αγροτών, οι εργατικές εξεγέρσεις και οι δράσεις των εργατών.
Από την απεργία του Σεπτέμβρη του 2015 ενάντια στον αντεργατικό νόμο του Μόντι (πηγή)
Θυμάστε τα γεγονότα στην Ινδονησία. Υπήρχαν καλοί ηγέτες του Κομμουνιστικού Κόμματος στην Ινδονησία, όμως επέτρεψαν στους εαυτούς τους να προκαλέσουν μια πρόωρη εξέγερση. Ήταν καλοί, αφοσιωμένοι και θαρραλέοι άνθρωποι, όμως επέτρεψαν στον εαυτό τους να προβοκαριστούν και εξαφανίστηκαν.
Θα ήταν καλό για εσάς αν είχατε μια πλατφόρμα ή ένα πρόγραμμα δράσης. Θέστε ως κεντρικό σημείο της πλατφόρμας ή του προγράμματος την αγροτική επανάσταση.
Με ρωτάτε επίσης για το χαρακτήρα της εξωτερικής πολιτικής του Νεχρού. Αυτός είναι: παιχνίδι, μανούβρες και προσπάθεια να δείξει ότι είναι ενάντια στην αμερικάνικη πολιτική. Στην πράξη η κυβέρνηση Νεχρού παίζει ανάμεσα στην Αγγλία και την Αμερική.
Οι σ.σ. Ράο, Ντάνγκε, Γκος και Πουνάια ευχαριστούν το σύντροφο Στάλιν για τη συζήτηση και δηλώνουν ότι στη βάση των οδηγιών του συντρόφου Στάλιν να ξαναδούν τη δική τους δράση και θα κινηθούν σε αντιστοιχία με αυτές τις οδηγίες.
Στάλιν: Καμία οδηγία δεν σας έδωσα: αυτά ήταν συμβουλές, για εσάς είναι μη υποχρεωτικές, μπορείτε και να μην τις υιοθετήσετε.
Η συζήτηση διήρκεσε για πάνω από τρεις ώρες.
Τις σημειώσεις κράτησε ο Β. Γρηγοριάν, 10/2/1951 (υπογραφή του ιδίου).
Μετάφραση parapoda. Πηγή: Ρωσικά Κρατικά Αρχεία Κοινωνικο-Πολιτικής Ιστορίας, Αρχείο 558, Φάκελος 11, τμήμα 310, σ.σ. 71-86.
παρα ποδα 