Νίκος Ζαχαριάδης: Οδηγίες για την ίδρυση της νέας κομμουνιστικής οργάνωσης “Οργάνωση ΚΚΕ(κουκουέ)” (06/02/1968)

Νίκος Ζαχαριάδης: Οδηγίες προς τους συντρόφους της Τασκένδης για την ίδρυση της νέας κομμουνιστικής οργάνωσης “Οργάνωση ΚΚΕ(κουκουέ)” (06/02/1968)

Συγκίνηση έχει προκαλέσει σε -ευρύτερα της αριστεράς- τμήματα του λαού το ηχητικό απόσπασμα από ομιλία του Νίκου Ζαχαριάδη το Σεπτέμβρη του 1951 που δημοσιεύτηκε με αφορμή τα 20 χρόνια από την πλημμύρα που έπληξε και την έδρα της Κεντρικής Επιτροπής του σημερινού ΚΚΕ. Αν και το απόσπασμα αφορά στον “κομματικό πατριωτισμό”, είναι μικρό χρονικά, επεξεργασμένο, και παρότι ο Νίκος Ζαχαριάδης φαίνεται ότι διαβάζει κείμενο, ήταν αρκετό ώστε να αναδειχτεί – και να γίνει γνωστό σε ευρύτερες μάζες- πρώτα από όλα η λαϊκότητα του Ζαχαριάδη. Καθίσταται αυτόματα αναπόφευκτη η σύγκριση με το σήμερα, δηλαδή, με όλων των ειδών τα αριστερά κόμματα και οργανώσεις. Και είναι καταθλιπτικό το συμπέρασμα από αυτή τη σύγκριση, για τη σημερινή κατάντια της αριστεράς, τον “ξύλινο” της λόγο, δηλαδή, τον ελιτισμό της και κατ’ επέκταση την απόσπασή της από το λαό ο οποίος, στην κυριολεξία, άλλη γλώσσα μιλάει…

Σε κάθε περίπτωση, δημιουργούνται ή επανέρχονται από αυτό το ηχητικό απόσπασμα και άλλες συζητήσεις. Όπως, για παράδειγμα, η συζήτηση για την τυπική ή ηθική “νομιμοποίηση” του σημερινού ΚΚΕ να θεωρεί δικό του το Νίκο Ζαχαριάδη, από τη στιγμή που τον απέπεμψε, για πολλά χρόνια τον θεωρούσε “ύποπτο” προδοσίας, τον εξόρισε και στο τέλος τον δολοφόνησε, όπως εκτιμούν όλοι οι κομμουνιστές που έμειναν συσπειρωμένοι πολιτικά και οργανωτικά γύρω του.

Κατ’ αρχάς, για το θέμα του “αρχείου”, ο ίδιος ο Νίκος Ζαχαριάδης, σε καταχώριση στο Ημερολόγιό του, στις 23-5-1968, ενώ κάνει απεργία πείνας, αφού οι διώκτες του, η ηγεσία του ΚΚΕ (τα μέλη της οποίας αποκαλεί “μπαζιμπουζούκους”), δεν του αποδίδουν την ιδιότητα του πολιτικού πρόσφυγα (κρατώντας τον, κατ’ επέκταση, όμηρο), λέει ξεκάθαρα: “Σήμερα έκανα τη διαθήκη μου. Όλα τα πράματά μου εδώ στο Σοργκούτ τα πέρνει ο Σιφάκος.

Όλα μου τα χαρτιά μου, όπου κι αν βρίσκονται τ’ αφήνω στους κουκουέδες της Τασκένδης”. Όχι βεβαίως τους “μπαζιμπουζούκους της Τασκένδης”, τη “διορισμένη”- όπως αποκαλεί τη μεταζαχαριαδική-ηγεσία του ΚΚΕ (σε αυτήν άφησε κληρονομιά το “κουφάρι” του), αλλά τους συσπειρωμένους κουκουέδες που διαφώνησαν με την 6η Ολομέλεια, το “8ο συνέδριο”(1961) και την όλη πορεία της ομάδας που “σφετεριζόταν” τον τίτλο “ΚΚΕ”.

Δεύτερον, για το ίδιο το ζήτημα του “ποιος είναι το ΚΚΕ”, όπως βλέπουμε στο παρακάτω κείμενο, ο ίδιος ο Ζαχαριάδης, δεν αφήνει στους διορισμένους ηγέτες του ΚΚΕ, να μονοπωλούν τον τίτλο του ηρωικού κόμματος. Αντιθέτως, στη νέα κομμουνιστική οργάνωση την οποία ιδρύει, διατηρεί τον τίτλο “ΚΚΕ” και μάλιστα, με τον τρόπο που ο λαός το αποκαλεί προφορικά: “κουκουέ”. Για την ακρίβεια, με την απόφασή του αυτή για “οργανωτική και όχι μονάχα πολιτική συσπείρωση” γύρω από τη γενική πλατφόρμα που έχει διατυπωθεί, ο Ζαχαριάδης θέτει το ζήτημα της “συνέχειας”, ενός όρου που τόσο έχει ταλανίσει το “χώρο” της αριστεράς. Συνέχειας όμως, όχι απλώς οργανωτικής του ΚΚΕ, αλλά “της αποστολής του ΚΚΕ”. Μάλιστα, ο Ζαχαριάδης, κάνει πλέον τη διάκριση μεταξύ ΚΚΕ(των διορισμένων) και ΚΚΕ(κουκουέ).

Φυσικά, ο Ζαχαριάδης, έθεσε και κάποια άλλα ζητήματα με το παρακάτω κείμενο που εξακολουθούν συχνά να ταλανίζουν όλους όσους αυτοαποκαλούνται “συνεχιστές του ηρωικού ΚΚΕ”. Όπως το ότι η σύγκριση με τους άλλους που καμώνονται τους συνεχιστές του ΚΚΕ θα γίνει με “γόνιμη δουλειά”, “δίχως προσωπικά και βρισιές”. “Άξιοι συνεχιστές του ΚΚΕ” είναι μόνο όσοι έχουν “αγωνιστικό ήθος, κομματική ακεραιότητα, αυταπάρνηση, πολιτική-αγωνιστική-κομματική-ηθική ανωτερότητα”, και βεβαίως με βάση μια πλατφόρμα και γραμμή για τα σύγχρονα διεθνή και εγχώρια ζητήματα.

Από αυτή την άποψη, όποιος λέει ότι μόνο όσοι είναι μέσα στο σημερινό ΚΚΕ είναι άξιοι συνεχιστές του ηρωικού ΚΚΕ έχει εξίσου άδικο με όσους λένε το αντίστροφο. Και τα δύο είναι απολυτότητες και εμποδίζουν την ενοποίηση των κομμουνιστών σε κομμουνιστικό κόμμα, ακριβώς γιατί παρεμβάλλουν ακραίο υποκειμενισμό, “προσωπικά και βρισιές” και δεν είναι οι εκτιμήσεις τους “μελετημένες, ζυγιασμένες”.Η πραγματικότητα είναι πως στα 46 χρόνια που μεσολάβησαν από τις οδηγίες αυτές του Ζαχαριάδη υπήρξαν και υπάρχουν άνθρωποι και μέσα και έξω από το κόμμα που σήμερα ονομάζεται ΚΚΕ που ήταν αγωνιστικά, πολιτικά, κομματικά και ηθικά ανώτεροι. [Φυσικά, στο ζήτημα της πλατφόρμας και της γραμμής, το ΚΚΕ των Κολιγιάννη-Φλωράκη-Παπαρήγα-Κουτσούμπα, δεν είναι ανώτερο, έστω κι αν άλλες πλατφόρμες και γραμμές που κατά καιρούς ήταν σωστές, δεν κατάφεραν για οργανωτικούς λόγους να γίνουν κτήμα του λαού.]

Ένα άλλο ζήτημα που θέτει ο Ζαχαριάδης στις οδηγίες του είναι το ζήτημα της νεολαίας. Αυτό αφορά και τη σημερινή περίοδο, όπου η νέα γενιά, δυστυχώς, δεν έχει δείξει τη δυναμικότητα που είχαν προκάτοχοί της σε παλαιότερες εποχές. Ο Ζαχαριάδης μάλλον είχε καταλάβει ότι και στην Τασκένδη, η οργανωμένη πολιτική δράση είχε περάσει σε μεγαλύτερες γενιές. Αυτό βέβαια, έχει να κάνει και με τη δεύτερη γενιά όσων έζησαν στο σοσιαλισμό, όπου τα βρήκαν όλα έτοιμα και ούτε που τους πέρναγε από το μυαλό τι σημαίνει καπιταλισμός, ανεργία κλπ και αποτελεί στοίχημα που πρέπει να κερδίσει η ανθρωπότητα, με την επόμενη προσπάθεια που θα κάνει για έναν νέο κόσμο. Ωστόσο, ήταν μάλλον πρόβλημα και των ελλήνων κομμουνιστών πολιτικών προσφύγων αυτό, όχι μόνο των οργανωμένων στο ΚΚΕ(μ.λ.) ή ΚΚΕ(κουκουέ), αλλά και στο ΚΚΕ των Κολιγιάννη-Φλωράκη ή το ΚΚΕ (εσωτ.). Παρ’ όλα αυτά ο Ζαχαριάδης δεν το βάζει κάτω. Θεωρεί αρκετή τη μαγιά των “10-15 καλών παιδιών” για να γίνει δουλειά στη νεολαία. Μάλιστα, θέτει το ζήτημα του “χρέους” τους να βοηθήσουν και να πρωτοστατήσουν στην αγωνιστική διαφώτιση της νεολαίας, φυσικά, με “την πιο μεγάλη πρωτοβουλία” αλλά και τα “σύγχρονα επιτρεπόμενα νεολαιίστικα μέσα”. Παραμέτρους που συχνά πολλοί ξεχνάμε, ακόμα και σήμερα..

Σημείωση: Το κείμενο προέρχεται από το βιβλίο “Νίκος Ζαχαριάδης: Το Κρυφό Αρχείο της Εξορίας”, το οποίο επιμελήθηκε ο Πέτρος Τουλούδης, πολιτικός πρόσφυγας που εξορίστηκε από τη διορισμένη ηγεσία του αντιζαχαριαδικού ΚΚΕ. Ο Τουλούδης ήταν ηγετικό στέλεχος της κομματικής επιτροπής της Οργάνωσης του ΚΚΕ(Κουκουέ) στην Τασκένδη. Ωστόσο, στα γράμματα που κυκλοφόρησε το 1967 η KGB με υπογραφή Νίκου Ζαχαριάδη τα οποία τον έφεραν να ανατρέπει πλήρως τη στάση που τηρούσε ως τότε έναντι της Κίνας και του Μαο Τσε Τουνγκ ο Νίκος Ζαχαριάδης, είτε από τη θέση του γενικού γραμματέα είτε εξόριστος, ο Τουλούδης, με μια στάση που διέσπασε τους ενωμένους ως τότε κουκουέδες πολιτικούς πρόσφυγες, τα θεώρησε αληθινά. Κι αυτό μολονότι ο ίδιος ο Ζαχαριάδης, σε ένα γράμμα του που έχει και αυτό παραποιηθεί και διακινεί το σημερινό ΚΚΕ ως “απόδειξη” του “αντιμαοϊσμού” του Ζαχαριάδη, γράμμα προς τους σ. Γιάννη και Εβγένη, ρητά αναφέρει: “Η αλληλογραφία μας δεν είναι, φυσικά, σίγουρη γιατί στα σίγουρα παρεμβάλλονται «παράσιτα»”. (Αξίζει να αναφερθεί πως η επιστολή αυτή, στην οποία φέρεται ο Ζαχαριάδης να κατηγορεί το “Λαϊκό Δρόμο” και τη ΣΠΑΚ επειδή “θέλουν άλλο κόμμα!”, έχει ημερομηνία 15-1-1968. Δηλαδή, 3 εβδομάδες πριν από την παρακάτω επιστολή όπου, όπως θα δούμε , ο ίδιος ο Ζαχαριάδης λέει να ιδρυθεί άλλη κομμουνιστική οργάνωση…)

Είναι, πράγματι, αντίφαση αυτά τα γράμματα που διακινήθηκαν το 1967 (μετά την κήρυξη δικτατορίας) και το 1968 (ακριβώς την περίοδο της διάσπασης της διορισμένης ηγεσίας του ΚΚΕ σε “ΚΚΕ” και “ΚΚΕ εσωτερικού”), τη στιγμή που ο ίδιος ο Ζαχαριάδης, πέραν των όσων έκανε για την Κίνα και το Μαο ως γραμματέας (δημοσίευση βιβλίων του Μαο και για την Κίνα, υιοθέτηση της τακτικής του κινέζικου λαϊκού απελευθερωτικού στρατού στην περίοδο του Δημοκρατικού Στρατού),

α) ήδη από το 1956 ασπαζόταν τις εκτιμήσεις των κινέζων για τα λάθη των κομμουνιστών ως το 1956.

“Και με την εφκαιρία για τον υποκειμενισμό στο παγκόσμιο κίνημά μας. Ανεχτίμητη υπηρεσία του ΚΚ κίνας θα είναι και το ότι ξεσήκωσε το ζήτημα αφτό. Το νόημά του βρίσκεται στο ότι στην πολιτική φέρνει σε σοβαρά λάθη, σε τραγικές συχνά συνέπειες, το να ξεφεύγεις απ’ την πραγματικότητα και να παίρνεις το επιθυμητό για πραγματικότητα! Αφτό έπαθε, ανάμεσα στ’άλλα και στο κόμα στην Ουγγαρία και όχι μονάχα εκεί[…]” (Νίκος Ζαχαριάδης, Επιστολή σε Αλέξη Πάρνη, 11/12/1956).

Επίσης, “Σήμερα άκουσα με πολλές διακοπές το άρθρο της “Ζενμινζινπάο”. Άβριο θα το διαβάσω. Μου φάνηκε απ’ όσα άκουσα ότι πρόκεται για την πιο βαθιά ανάλυση των προβλημάτων που απασχολούν το κίνημα, που δόθηκε ως σήμερα” (Νίκος Ζαχαριάδης, Επιστολή σε Αλέξη Πάρνη, 30/12/1956.) Αφορά το άρθρο “Και πάλι για την Ιστορική Πείρα της δικτατορίας του προλεταριάτου”, το οποίο συνέταξε το Γραφείο Σύνταξης της Ζενμίν Ζιμπάο, με βάση τις συζητήσεις που έγιναν στη διάρκεια μιας πλατειάς συνεδρίασης του Πολιτικού Γραφείου της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚ Κίνας, και αφορα στην κριτική αποτίμηση της περιόδου Στάλιν, μετά τα αντεπαναστατικά γεγονότα στην Ουγγαρία.

Μάλιστα, ο Ζαχαριάδης υπερασπίζεται το πραγματικό νόημα του 8ου Συνεδρίου του ΚΚ Κίνας, έναντι των διαστρεβλώσεων που επιχείρησε ο Παρτσαλίδης σε άρθρο του: ““Εφιστώ την προσοχή σου” πάνω στα τελεφταία δοσμένα πάνω στο ζήτημα του χαρακτήρα της επανάστασης, λαϊκοδημοκρατικό στάδιο και χαραχτήρας του, διχτατορία του προλεταριάτου κλπ κλπ. Λ.χ., το ΚΚ Ιταλίας μιλά για ιταλικό δρόμο προς το σοσιαλισμό κλπ κτρ. Αφτά απ’ αφορμή το άρθρο του Παρτσαλίδη για το Συνέδριο του ΚΚ Κίνας. Εχτός απτό ότι αγνοεί το κύριο νόημα του συνεδρίου αφτού, στο ζήτημα του κινήματός μας (όλα τα φέρνουν έτσι για να χτυπούν το Ζαχ.!) παίρνει δογματική αντιφατική θέση που αγνοεί τα πραγματικά δοσμένα και την πολιτική πραγματικότητα”(Νίκος Ζαχαριάδης, Επιστολή σε Αλέξη Πάρνη, 30/01/1957).

β) το 1963, με επιστολή του προς το ΚΚ Κίνας, και αφού του είχε απαγορευτεί το 1962 από τους σοβιετικούς και τους διορισμένους η κάθοδός του στην Ελλάδα, επαναλαμβάνει το αίτημά του (που πρωτοδιατύπωσε μετά την κατηγορηματική άρνηση να κατέβει στην Ελλάδα τον Απρίλη του 1962) να πάει στην Κίνα (σύντομα θα δημοσιευτεί),

γ) το 1966 οι κουκουέδες που ακολουθούσαν τη νόμιμη ηγεσία του ΚΚΕ(Ζαχαριάδης) είχαν χαιρετίσει την κινεζική Πολιτιστική Επανάσταση,

δ) οι πλέον πιστοί οπαδοί του (ομάδα Λακαρέα) είχε προσχωρήσει και ιδεολογικά στο μαοϊσμό και

ε) οι κουκουέδες είχαν επικοινωνία με τους εν Ελλάδι “μαοϊκούς” και δη το ΕΚΚΕ, το οποίο ιδρύθηκε το 1970, δηλαδή, μετά από αυτά τα γράμματα..

Κάποιες επιστολές, λοιπόν, οι οποίες διακινήθηκαν από όσους είχαν συμφέρον να διασπάσουν τους κουκουέδες που παρέμεναν πιστοί στη νόμιμη ηγεσία του ΚΚΕ, ακριβώς την περίοδο που αυτοί αποκτούσαν και τυπικά πλέον διακριτή οργανωτική υπόσταση, ακριβώς την περίοδο που η διορισμένη ηγεσία του ΚΚΕ διασπαζόταν, και ακριβώς την περίοδο που τα γεγονότα στην Ελλάδα (επιβολή δικτατορίας) δημιουργούσαν τις συνθήκες ώστε να αποδειχτεί στην πράξη ποιος είναι το πραγματικό ΚΚΕ, δεν μπορούν να ανατρέψουν τα παραπάνω γεγονότα. Σε κάθε περίπτωση, λοιπόν, το βιβλίο που επιμελήθηκε ο Τουλούδης, περιέχει μέσα και παραποιημένα και αυθεντικά κείμενα και, άρα, πρέπει να διαβάζεται με προσοχή.

1. Το πρώτο που χρειάζεται είναι ιδεολογικό ξεκαθάρισμα και αποκρυστάλλωση απόψεων, αφτό που λέμε πλατφόρμα. Τις απόψεις μου για την κατάσταση στο παγκόσμιο κομμουνιστικό κίνημα, για τη θέση και στάση απέναντι στην ΕΣΣΔ και το ΚΚΣΕ, για την πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα και την όλη εκτίμηση των διορισμένων την έχω εκθέσει κι εδώ δεν πρόκειται να ξανασταθώ. Όλα αφτά μαζί αποτελούν την πλατφόρμα που, κατά τη γνώμη μου, ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις που στέκουν σήμερα μπροστά στους κουκουέδες. Φυσικά υπάρχουν και μπορούν να προκύψουν επιμέρους ζητήματα που κάθε φορά πρέπει να συζητιούνται και να ξεκαθαρίζονται. Όμως η γενική πλατφόρμα που σ ’αφτήν πιστέβω έχει βασικά εκτεθεί στα προηγούμενα γραφτά μου. Οι σύντροφοι που την αποδέχονται πρέπει να συσπειρωθούν γύρω της όχι μονάχα πολιτικά μα και οργανωτικά.

2. Παντού, όπου υπάρχουν σύντροφοι που αποδέχονται την πλατφόρμα αφτή, πρέπει να δημιουργηθούν κατά τόπο δουλειάς και κατοικίας οργανώσεις με γραφεία και με καθοδηγητικό όργανο όλης της οργάνωσης. Η οργάνωση αυτή μπορεί να ονομαστεί Οργάνωση ΚΚΕ (κουκουέ).

3. Αποστολή της οργάνωσης αυτής είναι να συσπειρώσει μονολιθικά και πειθαρχημένα όλους τους οπαδούς της που είναι αποφασισμένοι να συνεχίσουν την αποστολή του ΚΚΕ και να δουλέψουν για να διαφωτίσουν και να συγκεντρώσουν γύρω τους όλους όσους πιστέβουν στο ΚΚΕ (κουκουέ).

4. Η δουλειά αφτή υπομονετική, επίμονη, ακούραστη, χωρίς βρισιές και παραφορές, πρέπει να γίνεται παντού όπου ζουν και δουλεύουν εκπατρισμένοι από την Ελλάδα. Πρέπει να μπούμε και να δουλέψουμε σ’ όλες τις μεγάλες οργανώσεις των προσφύγων μας και να τους καταχτήσουμε με το μέρος μας. Μονάχα έτσι θ’ αποδείξουμε ότι η πλατφόρμα μας, η γραμμή μας είναι η πιο σωστή και ότι εμείς με το αγωνιστικό ήθος μας και την κομματική ακεραιότητα και αφταπάρνησή μας είμαστε άξιοι συνεχιστές του ΚΚΕ, ανώτεροι πολιτικά, αγωνιστικά, κομματικά, ηθικά, από τους αντιπάλους μας.

5. Φυσικά όλο αφτό είναι αποστολή βαριά και δύσκολη, όμως άλλος δρόμος δεν υπάρχει. Αν έχουμε δίκαιο παρ’όλες τις δίκες και τα εμπόδια και τους κατατρεγμούς θα μπορέσουμε να διαφωτίσουμε, να πείσουμε και να πάρουμε με το μέρος μας τον κάθε τίμιο πρόσφυγά μας, που πονά το λαό, το κίνημα, το κόμμα μας και δεν τον παρασέρνουν αυτοί που την ΚΟΤ την μετέτρεψαν σε συνονθύλεβμα (μάζωμα) κατεργαρέων, πασιμπουζούκηδων που για όπλο τους έχουν τον εκβιασμό, τη διαφθορά, την εξαγορά, τον κατατρεγμό.

6. Η δουλειά μας πρέπει νάνε καλά μελετημένη και καλά στημένη. Η ζωή μας παρέχει ακαταμάχητα όπλα για νάμαστε εξαντλητικοί, πειστικοί και ακατανίκητοι, όταν εκθέτουμε τη δική μας θέση και γραμμή, όταν ξεσκεπάζουμε τους αντιπάλους μας σ’ όλα τα ζητήματα τόσο τα γενικά πολιτικά όσο και τα καθημερινά της ζωής και τις συνθήκες των προσφύγων μας. Εδώ πάν’ απ’ όλα χρειάζεται σοβαρή μυαλωμένη καθοδήγηση που να δίνει κάθε μέρα και στο κάθε ζήτημα σωστή εξήγηση και λύση χωρίς βιασύνη και τσαπατσουλισμό, δίχως να παρασέρνεται σε προσωπικά και βρισιές, μελετημένα, ζυγιασμένα. Αφτό με τη σειρά του απαιτεί όπως οι σύντροφοι της καθοδήγησης και του ηγετικού αχτίφ ξεκαθαρίσουν σ’ όλη τη γραμμή και μέχρι τον πάτο τις μεταξύ τους σχέσεις. Για μια αποτελεσματική καθοδήγηση και τελεσφόρα γόνιμη δουλειά, αφτό είναι απαραίτητο, το θεμέλιο, το αγκονάρι.

7. Η κατάσταση στη νεολαία μας είναι άσχημη, πολύ άσχημη και η δική μας στάση απέναντι της απαράδεκτη και ακατανόητη. Ποτέ κανένας δεν θα μας συγχωρέσει αν χάσουμε τη νεολαία, αν την αφήσουμε να συνεχίσει το δρόμο που τώρα τραβά. Πρέπει να βρούμε 10-15 καλά παιδιά, με καλό ήθος και καθαρό μυαλό και να τους εξηγήσουμε, να τους πείσουμε ότι έχουν χρέος να βοηθήσουν και να πρωτοστατήσουν στην αγωνιστική διαφώτιση της νεολαίας. Όταν τα παιδιά αφτά τους πείσουμε και τους εξηγήσουμε το χρέος τους πρέπει τότε να αφήσουμε σ ’ αφτά την πιο μεγάλη πρωτοβουλία για να δουλέψουν με σύγχρονα επιτρεπόμενα νεολαιιστικά μέσα εξασφαλίζοντας από μέρους μας μια γενική καθοδήγηση και εποπτεία. Αν στον τομέα αφτό δεν πετύχουμε, τότε θα υπογράψουμε την ίδια χρεωκοπία μας.

8. Ιδιαίτερη προσοχή και δουλειά πρέπει να κάνουμε και στις γυναίκες μας που όταν τις εμπνέψουμε σωστά μπορούν να κάνουν θαύματα. Μην ξεχνάμε και τα παιδιά μέχρι 15χρόνων.

9. Οι πρόσφυγες που δεν τους δώσαν καθεστώς… πρέπει να οργανωθούν σε σύλλογο, να ξεσκεπάσουν με όλα τα μέσα, την εξεφτελιστική εμπόρεψη που οι μπαζιμπουζούκοι αναπτύσσουν γύρω από την ιερή υπόθεση του πολιτικού πρόσφυγα. Πρέπει να τους κολλήσουμε στον ατιμωτικό τοίχο του σωματέμπορα και του εκβιαστή. Όταν οι αρμόδιες σοβιετικές και διεθνείς οργανώσεις* θα μάθουν τα αίσχη που γίνονται, δεν μπορούν να σιωπήσουν και να μην τους βάλουν στη θέση τους. Κάθε ενέργεια τρομοκρατίας, βίας, εκβιασμού πρέπει να αντιμετωπίζεται ενεργητικά, ανοιχτά, ψύχραιμα.

10. Να ενεργείτε ώστε το τσαλάκωμα του ΚΚΕ απ’το 1955-56 και δω να γίνει γνωστό σ’ όλα τα κόμματα που θα πάρουν μέρος στη σύσκεψη της Βουδαπέστης.

11. Να βρείτε 3-4 καλούς, κατάλληλους συντρόφους που υπομονετικά ψίχα-ψίχα να μαζέψουν απ’ όλες τις δυνατές πηγές όσα στοιχεία μπορούν μέχρι και την παραμικρή λεπτομέρεια για την προβοκάτσια της Τασκένδης στο 1955.

12. Αφτά γραμμένα σύντομα και βιαστικά. Μη ζητάτε πάντα «γραφτά», όχι γιατί αφτό είναι κουραστικό μα «συν Αθηνά και χείρα κίνει». Γιατί δεν λειτούργησε ο μηχανισμός που κανονίσαμε με τον σ. Λεφτέρη; Να στείλετε άνθρωπο να πάρει απάντηση απ’ τους Ρουμάνους και αν είνε θετική να μου τη γνωρίσουν οι ίδιοι, επίσης και σεις. Κατά τα άλλα όλα είνε εντάξει. Γεια χαρά.

6 ΙΙ 68

Ν.Ζ.

Χτες πήρα δέμα από τον σ. Τάσο Τσιτσιλώνη. Να τον εφχαριστήσετε εκ μέρους μου

Μην ξεχάσετε την επέτειο Γράμμου, Μαλιμάδι και τα 50 χρόνια του ΚΚΕ.

* Ερυθρός Σταυρός, οργανώσεις νομικών, γενική εισαγγελία ΕΣΣΔ, οργανώσεις δικαιωμάτων ανθρώπων και πολιτών κ.λπ.